Yanakları kasılınca ya kadar gülen çehreler!
Hiçbir şeyi bilmeyen, bilse de kafasına zuhur etmeyen,
Atasının toprağına sahipleneni görüp de görmemezlikten gelen.
Ey! Türk'ün asil kanı, o mahlukların damarlarından çek kanı.
Gözler dikilmiş yeşil sahalara,
Gönüller tutulmuş sarışınlara.
Ne imiş? aşk,
Ne imiş? Takım,
Bilmez imiş Irkını,
Utanırmış taşıdığı kanı,
Söyleyemezmiş ırkını,
Suçlu olurmuş kanı.
Bir amaç yoktur ki ulaşsın.
Bulmalı bir amaç ulaşılmalı,
Bozkırın üzerinde otağı kurulmalı
Ruhu yükselip arşa Ülgen'e selam yollamalı.
Venhar Uras Karadeniz
